Ik ben niet meer het type vrouw dat in eeuwigdurende toestanden gelooft.
Ik had het de laatste maanden erg druk met werken, kasten in elkaar draaien en
eindtoetsen van mijn obstinate wiskundehaters.
Ik hou van opdrachten waar een hoog tempo en een razend
enthousiasme de doorslag geven.
Ik hou niet van opdrachten waar een nauwkeurige afwerking van tel is.
Waarom maakte ik dan een trouwkleed voor Astrid?
Wel. Omdat ik haar erg graag zie. Omdat ze het een paar keer heeft
gevraagd. Omdat zij er in geloofde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten